digital creative
Was dat een mooi #zeswoordenverhaal bij het begin van de film Fantastic Beasts and Where to Find Them bij Pathé! De film tapt in de rijke wereld van Harry Potter en de bestaande mythologie, maar voegt er eigen elementen aan toe om de wereld uit te bouwen. Heerlijk om als Harry-Potterfan naar te kijken, maar zeker ook leuk voor niet-Potterfans.
De magische wereld is uitgebouwd naar New York, en daarmee ook de hele wereld. Dankzij Pottermore.com wisten we al dat er ook een magische school in Massachusetts, Amerika, is. In de hele film zijn er verwijzingen naar de magische wereld zoals we die al uit de Harry Potter boeken kenden. Dat maakt het vertrouwd en nieuw tegelijk.
De film speelt zich af eind jaren ’20 in New York. Newt Scamander is een enigzins excentrieke tovenaar die zijn leven heeft gewijd aan het zoeken en onderzoeken van fabeldieren. Een magizoölogist, een soort David Attenborough of Freek Vonk van de magische wereld. Hij merkt dat het overgrote deel van de magische bevolking fabeldieren schuwt, en ze soms liever uitroeit. Newt ziet echter de fabelachtige kanten en doet er alles aan om de dieren te behouden. Daarvoor maakt hij gebruikt van een magische koffer, waar hij bijvoorbeeld het laatste paartje van een diersoort beschermt en deze hun eigen, magische leefomgeving in zijn koffer geeft. Na zijn wereldreis komt hij nu naar New York, om een Thunderbird, een soort feniksachtige vogel, naar zijn natuurlijke leefomgeving in Arizona te brengen.
Er komt een kink in de kabel als een no-maj, de Amerikaanse variant van een dreuzel, zijn koffer per ongeluk met die van Newt verwisselt, en er fabeldieren in de stad losraken. Dan leert Newt dat er ook duistere magische krachten in de stad schuilen.
De charmeurs van de film zijn – sorry Newt – de fabeldieren en de wijze waarop deze in beeld komen. Ze mogen dan computereffecten zijn, maar mooi bedacht en uitgewerkt. Ze hebben bijna eigen persoonlijkheden, alsof ze deels ook op verstand acteren in plaats van alleen instinct. Het is moeilijk niet van ze te houden! Ik zat met volle verbazing en ontdekkingsnieuwsgierigheid naar deze magische dieren te kijken.
Zo is er een Niffler, een zwart vogelbekdierachtige, die een voorkeur heeft voor alles wat glinstert en als een ekster deze verzamelt. Het beestje ziet er schattig uit, maar rooft ondertussen wel alle munten en juwelen in de buurt. Dat levert hilarische scenes op! Dan is er een Bowtruckle, een lange tak, met verlatingsangst. Die zit de hele tijd in of op de jas van Newt. De Occamy, een draakachtige, kan zijn lichaam aanpassen en vult de beschikbare ruimte om zich heen. Het nest met jonge occamy’s is bijzonder schattig!
Ook in dit verhaal is de magie springlevend. In eerste instantie bouwt het verhaal rustig op, en doet het verhaal onder voor de visuals, maar het komt met een knal tot een einde. Dat belooft heel wat voor de volgende 4 films!