Mare Digitale

Waarom schrijf ik? Het is een vraag die ik op Pinterest tegen kwam. In eerste instantie dacht ik ‘waarom schrijf ik niet?’ Ik schrijf. Punt. Maar de vraag vond ik wel intrigerend. Dus ging ik ermee aan de slag.

Dit is waarom ik schrijf:

Schrijven werkt helend

Bijna therapeutisch kun je zeggen. Voor mijn (werk)dag start, schrijf ik 3 pagina’s “ochtendkronkels” (morning pages) volgens het boek The Artist Way van Julia Cameron. Het zorgt voor ruimte in mijn hoofd voor alles wat er die dag gaat komen.

Het schrijven van ochtendkronkels werkt mediterend voor me. Mijn woorden variëren, maar mijn pen gaat in een bijna constant ritme over het papier. Daardoor kom ik in een afleidingsvrije flow. Ik raak negatieve gedachten kwijt of zet juist jubelende zinnen op papier. Zinnen die me, op andere tijden, de leukste momenten van het leven laten zien.

Het brengt me volledig in het hier-en-nu. Ik voel me volledig leven, en levend, als ik schrijf.

Morning pages gaan erom alles op papier te zetten, alle gedachten, alles wat er in je opkomt. Je hoeft niet te letten op spelling of grammatica, op nietlopende zinnen of vergeten woorden. De pagina’s zijn eigenlijk niet eens bedoeld om terug te lezen, maar om dingen nú kwijt te raken of te delen. Enthousiasme en optimisme. Zorgen, pijn en verdriet. Dingen die tussen mij en mijn creativiteit in staan. De pagina’s zijn, schrijft Cameron in haar boek, een instrument voor creatief herstel.

Dit is schrijven om het schrijven

Mijn schrijven is voor mezelf, maar ook voor anderen

Ik schrijf heel veel voor mezelf: in mijn (avond)dagboek, ochtendkronkels en op mijn blog. Overal in het huis heb ik papiertjes en (kleine) notitieboeken liggen, om op elk moment iets te kunnen opschrijven. Op mijn nachtkastjes ligt een ‘nachtschrift’, om nachtelijke ingevingen op te kunnen schrijven. (En vervolgens heb ik ’s ochtends een partij lol, omdat het kant noch wal raakt. Heerlijk hoe een dromend, onbewust brein nadenkt. En het leek zo logisch ’s nachts toen ik het opschreef!)

Schrijven is ook een groot onderdeel van mijn baan, en ik houd ervan! Ik schrijf voornamelijk digitaal, voor online magazines, voor (nieuw op te zetten) websites en voor blogs. Maar ik schrijf ook flyerteksten, brochures, handleidingen en hoofdstukken voor boeken. Voor elk stuk dat ik schrijf, verschilt de opdrachtgevende organisatie, de doelgroep en de stijl van mijn schrijven. Ik schrijf omdat ik afwisselend kan schrijven.

Het zet me aan het denken

Met schrijven kom ik op nieuwe gedachtes, nieuwe vragen of nieuwe onduidelijkheden in mijn research. Het zet me aan het denken en ik ga op onderzoek uit. Het teruglezen (“zelfredigeren”) van een journalistiek stuk of een tekst voor anderen zorgt ervoor dat ik gaten zie in de kennis. Dat ik de tekst vanuit het perspectief van een ‘onwetende’ lezer zie. Door veel te schrijven, en dat te blijven doen, weet ik hoe ik die gaten kan opvullen.

Met mijmeren en dagboekschrijven keer ik naar binnen. Mijn stream of conciousness geeft soms beter aan wat me dwars zit, of waarom ik ergens zo opgetogen over ben, dan mijn verstand. Het levert nieuwe inzichten op, of herkauwt oude inzichten met nieuwe frases. Ik stel mezelf vragen op het papier, daag mijn enthousiasme én mijn angst ergens voor uit, en maak het realistisch.

En door te schrijven, leer ik

In het schrijven zelf leer ik door zinnen anders te formuleren. Ik leer in het schrijven zelf, als vak, door zinnen anders te formuleren. Als een zin niet lekker loopt, kan een volledige herschrijving ervan opluchting bieden. Ik blijf ervaring opbouwen om woorden anders of apart te gebruiken. Ik stel zinnen anders samen, met af en toe een uitstapje naar een rare zin. Zeker voor artikelen kunnen zinnen vaak net wat beter, toegankelijker. Een helder geschreven (redactioneel) artikel haalt betere resultaten.

Daarnaast leer ik ook over het onderwerp waar ik over schrijf. De research, gelezen artikelen en interviews voorafgaand aan een artikel zorgen voor nieuwe kennis. De reden: als ik iets niet begrijp, kan ik het ook niet goed aan mijn lezers uitleggen. Ik schrijf omdat ik kennis aan de lezer wil overbrengen. Kennis die ze bij hun vraagstukken of onduidelijkheden kan helpen, wat die dan ook moge zijn.

Of onthoud ik juist dingen

Sommige dingen zijn te ingewikkeld om in één keer te leren. Als ik ze opschrijf (op papier of digitaal), staat het op mijn ‘externe harde schijf’. Vooral mijn digitale notitieboek vormt op die manier een externe bron van kennis. Het is mijn digital library: ik heb de kennis nog niet geheel in m’n hoofd zitten, maar ik weet wél waar ik deze kennis weer terug kan vinden.

Schrijven is ook fijn om gedachten aan het papier toe te vertrouwen, om ze vervolgens te mogen vergeten. Ik geef mezelf toestemming me er niet meer om te hoeven bekommeren. Het staat ergens veilig. Hele mijmeringen hoef ik vaak niet te onthouden; de inzichten wel!

Het is een uitlaatklep

Ik heb een drang om te schrijven. Een dag niet geschreven is een dag niet geleefd. En ik heb altijd papier en pen bij de hand om iets op te schrijven, waar ik ook ben! Met het schrijven kan ik me uiten. Ik geef dingen aan het papier prijs die ik in een gesprek niet altijd even goed kan verwoorden. En soms gaat het ook om dingen die ik beter helemaal niet hardop kan zeggen, zoals boosheid of frustratie. Dat hardop zeggen leidt niet tot positieve actie. Maar het opschrijven, en via deze weg uiten, dat lucht wel op. Vaak is dan het grootste deel van mijn frustratie al weg, en zie ik helder hoe ik het wel constructief kan oplossen.

En ik heb gewoon een enorme drang om te schrijven. Ik moet schrijven. Schrijven is voor mij als ademhalen.

En het levert me altijd plezier op

Plezier in het zoeken naar mooie woorden, goede zinnen. Aparte zinnen, korte zinnen, belachelijke zinnen (waar dan weer een streep doorheen mag) en lange zinnen. Plezier in het iets op papier krijgen. Mooie dingen omschrijven, zoals een grassprietje met een beetje dauw erop. Creëeren, iets doen ontstaan. Having fun!